Historia DKJ
Dzięki staraniom organizatora – Dni Kultury Japońskiej objęte były honorowym patronatem Ambasady Japonii w Polsce. W kolejnych latach swoją obecnością DKJ zaszczycili:
Ø 1995r. – J.E Ambasador p. Nagao Huodo,
Ø 1996r. i 1997r. – attache kulturalny p. Makoto Ito,
Ø 2004r. – atache kulturalny – p. Motosaku Yamada,
Ø 2005r., 2006r., 2007r. – J.E. Ambasador p. Ryuichi Tanabe,
Ø 2008r. – atache kulturalny p. Akira Tajima,
Ø 2009r. – minister konsularny p. Kazuko Shiraishi,
Ø 2010r. – J.E. Ambasador p. Yuichi Kusumoto,
Ø2012r. – attache kulturalny p.Michiko Makino.
Historia Dni Kultury Japońskiej w Toruniu sięga 1993 roku, kiedy to przyjechał do Torunia i rozpoczął współpracę z Pracownią Języka i Kultury Japońskiej UMK, lektor Hideki Sato. Hideki Sato, wraz z wielkim miłośnikiem kultury Japonii, prof. Romanem Ingardenem zainicjowali w 1994 roku organizację Dni Kultury Japońskiej w Toruniu.
W skład Komitetu Organizacyjnego DKJ weszli między innymi: dr (obecnie prof.) Krzysztof Stefański z Wydziału Fizyki UMK, Włodzimierz Kozierkiewicz ze Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych UMK, Zbigniew Urbalewicz student Wydziału Sztuk Pięknych UMK i Wojciech Kalinowski założyciel UKS „Ippon” i Stowarzyszenia Japan Promotion, które było łącznikiem z Urzędem Miasta Torunia i Urzędem Marszałkowskim.
Wyjeżdżając w 1995 roku z Polski, Hideki Sato przekazał organizację tej imprezy Wojciechowi Kalinowskiemu.
Od początku, głównym celem istnienia DKJ była popularyzacja kultury japońskiej poprzez prelekcje, wykłady, warsztaty, wystawy, pokazy, projekcje filmów i konkursy. Organizatorom zależało aby forma przekazu była atrakcyjna a tematy ciekawe dla odbiorcy.
W pierwszych latach DKJ ściśle związane były z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika.
W murach Uniwersytetu odbywała się większość punktów programu (Studium Języków Obcych, Studium Wychowania Fizycznego i Sportu, Instytut Fizyki, Pracownia Języka
i Kultury Japońskiej, Klub OdNowa). Z biegiem lat coraz więcej instytucji kulturalnych miasta udzielało swojej gościny organizacji DKJ. Były to: Książnica Kopernikańska, Muzeum Etnograficzne, Młodzieżowy Dom Kultury, Muzeum Okręgowe, Szkoła Podstawowa nr 28, III Liceum Ogólnokształcące, Dwór Artusa oraz Kino Orzeł i Nasze Kino.
W latach 90-tych w ramach kolejnych DKJ odbywały się Ogólnopolskie Seminaria Interdyscyplinarne „Język i Kultura Japonii” organizowane przez Międzynarodowe Towarzystwo Układów Otwartych i Dynami Informacyjnej oraz UMK, w których brali udział naukowcy z różnych ośrodków akademickich, m.in. prof. Peter Antonelli z Edmonton z Kanady, prof. Alfred Majewicz z UAM z Poznania, prof. Włodzisław Duch i dr hab. Krzysztof Stefański z UMK Toruń, dr Franciszek Palowski z UJ z Krakowa.
Wśród gości zapraszanych przez prof. Krzysztofa Stefańskiego i Wojciecha Kalinowskiego byli m.in. prof. Jolanta Tubielewicz, prof. Alfred Majewicz, prof. Sławomir Kalembka,
o. Hieronim Kreiss, Krzysztof Ingarden i wielu innych, którzy prowadzili wykłady, prelekcje, pokazy i warsztaty.
W ramach programu III Dni Kultury Japońskiej w 1996 roku odbyło się otwarcie Pracowni Języka i Kultury Japońskie w Collegium Maius UMK. Obecni podczas tej uroczystości byli m.in. atache kulturalny Ambasady Japonii Masakatsu Ito, p. profesor Jolanta Tubielewicz
i p. profesor Alfred Majewicz.
Dni Kultury japońskiej to nie tylko poważne prelekcje czy zabawowe warsztaty, ale również 16 konkursów wiedzy o Japonii pod nazwą „Kwiaty wiśni” oraz 11 konkursów plastycznych dla dzieci pod nazwą „Japonia i …” (każdy o innym temacie). Konkursy plastyczne
i wiedzowe organizowane były przez Wojciecha Kalinowskiego jeszcze po zakończeniu DKJ. (Kronika DKJ)
Współpraca z właścicielem Kina „Orzeł” i później „Naszego Kina” p. Krzysztofem Kucharskim, zaowocowało możliwością darmowego oglądania filmów japońskich (od kina samurajskiego po filmy współczesne).
Wybrane punkty programu skierowane były również do małych pacjentów Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego w Toruniu (origami, czytanie bajek japońskich, pokazy judo i karate).
Integralnym punktem kończącym każdą edycję Dni Kultury Japońskiej były pokazy sztuk walki (Festiwal Budo). Każdego roku cieszyły się one dużym zainteresowaniem, zarówno biorących udział klubów sztuk walki, jak i widowni. Na przestrzeni lat festiwalowe pokazy odbywały się w różnych miejscach Torunia (Szkoła Podstawowa nr 28, Klub Od Nowa, Ratusz Staromiejski), aż trafiły do Amfiteatru Muzeum Etnograficznego, który okazał się najbardziej przyjaznym miejscem dla zawodników i widzów.
